Ο Slawomir Mrozek είναι γιος ταχυδρομικού υπαλλήλου και γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 1930 στο Bozerzin της Πολωνίας. Στην Κρακοβία σπούδασε αρχιτεκτονική, εικαστικές τέχνες και φιλολογία της Ανατολής.
Το «Tango» είναι αναμφισβήτητα το πιο συζητημένο θεατρικό κείμενο απ’ όσα πέρασαν «εξ Ανατολών» στη Δύση τα τελευταία χρόνια και η επιτυχία του έγινε αφορμή να παιχτούν και άλλα πολωνέζικα έργα που ως τότε δεν είχαν παρουσιασθεί συστηματικά στις διεθνείς σκηνές. Είναι οπωσδήποτε ένα από τα αξιολογώτερα μεταπολεμικά έργα του παγκόσμιου θεάτρου.
Τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του έργου από δραματουργικής πλευράς, αυτά που χαρακτηρίζουν την τεχνική του, το ύφος του και τη θέση του.
- Το πάντρεμα του ρεαλισμού με τον σουρεαλισμό. Ενώ δηλαδή στο «Tango» ο χώρος και ο χρόνος είναι αυστηρά ρεαλιστικά καθορισμένοι, οι θεατρικές καταστάσεις είναι παράλογες.
- Το ύφος του έργου είναι ύφος γκροτέσκ. Το ηθελημένα χοντρό αλλά πικρό, άγριο και σαρκαστικό χιούμορ του Μρόζεκ, δίνει σε όλο το έργο την επίφαση της φάρσας. Η διαλεκτική ανάλυση των ιδεών, ο διάλογος, οι καταστάσεις, οι χαρακτήρες, όλα είναι σφραγισμένα απ’ το γκροτέσκο, που στα χέρια του Μρόζεκ παίρνει συχνά ένα βάθος ποιητικό
- Η ιδεολογία του. Ο Μρόζεκ είναι συγγραφέας με «θέση». Ασκεί κριτική κοινωνική και πολιτική. Θα μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει συγγραφέα «πολιτικού θεάτρου». Ο Μρόζεκ είναι θεατράνθρωπος πραγματικός. Αυτό θα πει πως δεν κυρήττει, αλλά κάνει θεάτρο. Είναι στοχαστής ποτισμένος βαθύτατα από τα προβλήματα της εποχή του.
Η τεράστια επιτυχία του έργου δείχνει ότι ο συγγραφέας «έπιασε» το σφυγμό και το πολιτικό πρόβλημα της εποχής του. Δεν κριτικάρει ένα μόνο σύστημα, αλλά όλα τα συστήματα.
Το «Tango» κουρελιάζει κυριολεκτικά τον τρόπο ζωής της αστικής κοινωνίας και από την άλλη μεριά σατιρίζει την «επαναστατική» τάση των εχθρών του «κατεστημένου». Διακωμωδεί ακόμα έντονα τους «ημιδιανοούμενους» και τους παρα-καλλιτέχνες της προηγούμενης και της σημερινής γενιάς και εκφράζει ιδιαίτερα εύστοχα τις διαφορές του τρόπου σκέψης, ανάμεσα στις γενιές των παπούδων, των πατεράδων και των παιδιών.
ΔΙΑΝΟΜΗ
Άρθουρ: Δημήτρης Γιάνναρος
Στόμιλ (πατέρας Άρθουρ): Θεόδωρος Μανιώτης
Ελεονόρα (μητέρα Άρθουρ): Φλώρα Καμπόσου
Έντι: Γιάννης Μαγκλής
Ευγενία (γιαγιά Άρθουρ): Πόπη Γαμπιέρη
Ευγένιος (θείος των γονέων): Κυριάκος Μαυρομιχάλης
Άλα (ξαδέρφη του Άρθουρ): Βασιλική – Αιμιλία Κομζιά
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Θεόδωρος Μανιώτης
Επιμέλεια σκηνικών – κοστουμιών: Μαρία – Αριάδνη Βακράτση
Επιμέλεια φωτισμού – ήχου: Νίκος Σπύρου
Επιμέλεια αφίσας και προγράμματος: Νίκος Σπύρου – Δέσποινα Βακράτση
Μακιγιάζ: Κέλλυ Γενοβέζου
Χορογραφία: Eri Michellis
Υποβολείο: Κατερίνα Αντωνοπούλου, Κέλλυ Καμπόσου
Βοηθοί σκηνής: Χαρούλα Γρύλλη, Μαρία Γιαμαίου
